Malowanie jak to robić dobrze

WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE PRZYGOTOWANIA POWIERZCHNI POD MALOWANIE
I SAMEGO MALOWANIA DLA RÓŻNYCH POWIERZCHNI.

 

Wskazówki dotyczące przygotowania powierzchni wewnętrznych:

 

Odpowiednie przygotowanie powierzchni jest najważniejszą czynnością podczas każdego procesu malowania!!! Jeśli farba nie będzie miała gładkiej i czystej powierzchni do której będzie się mogła przyczepić to po prostu nie będzie ani trwała ani nie będzie miała ładnego wyglądu. Na odpowiednie przygotowanie powierzchni trzeba będzie, najprawdopodobniej, więcej czasu niż samo malowanie. A oto odpowiednie instrukcje krok po kroku:

  • Jeśli nie da się usunąć mebli z pokoju to trzeba je zgromadzić na środku i przykryć malarską folią ochronną. Usunąć wszystko ze ścian: obrazki, kontakty, gniazdka, kratki wentylacyjne … etc.

  • Zeskrobać z powierzchni łuszczącą się farbę lub rdzę odpowiednimi szczotkami drucianymi i/lub szpachelkami Woostera (szczególnie na drewnie).

  • Jeśli przemalowywana jest powierzchnia błyszcząca to połysk ze starej farby powinien być zmatowiony papierem ściernym lub odpowiednim preparatem chemicznym matowiącym starą farbę.

  • Wszelkie pęknięcia, dziury, odpryski, odłupania itp. powinny na tym etapie być wypełnione odpowiednim preparatem: gipsem, szpachlą, kitem itp.

  • Kiedy te uzupełnienia są już suche trzeba je lekko zeszlifować aby wyrównać i wygładzić powierzchnię. Nałożyć punktowo (na reperowane miejsca) odpowiedni podkład. Jeśli przygotowujemy do malowania metal to po pracach uzupełnieniowych należy przeszlifować, papierem ściernym, całą powierzchnię do malowania. Im gładsza będzie powierzchnia tym lepszy efekt końcowy.
    Należy umyć całą powierzchnię, roztworem z płynnego detergentu, aby była odkurzona, odtłuszczona i czysta. Spłukać czystą wodą i pozostawić do całkowitego wyschnięcia.

    A oto sekret „profesjonalnego” wykończenia:

    Trzeba użyć odpowiedniego podkładu na całej malowanej powierzchni nawet jeśli jest nowa lub poplamiona wodą albo dymem, podatna na pleśń, rdzę lub jest ona stara. Podkład naprawdę pomaga „skleić” i wyrównać powierzchnię i zabezpieczyć przed rdzą. Farbą nawierzchniową będzie się gładziej malować, będzie się ona lepiej i dłużej trzymać oraz lepiej wyglądać. 8. Użyć taśm malarskich do obklejenia powierzchni których nie będzie się malowało, np.wokół okien i drzwi. (Taśma pozwoli na uniknięcie przypadkowego zamalowania lub zachlapania ale nie jest odpowiednia do odcinania powierzchni. Malując więc, należy unikać „wchodzenia” na taśmę). Należy pamiętać również aby, malując sufit, rozciągnąć folię ochronną na całą podłogę. Malując ściany można przykryć folią ochronną tylko tą część podłogi przy której malowana jest ściana.

     

    Wskazówki dotyczące malowania powierzchni zewnętrznych:

     

    Odpowiednie przygotowanie powierzchni jest najważniejszą czynnością podczas każdego procesu malowania!!! Jeśli farba nie będzie miała gładkiej i czystej powierzchni do której będzie się mogła przyczepić to po prostu nie będzie ani trwała ani nie będzie miała ładnego wyglądu. Na odpowiednie przygotowanie powierzchni trzeba będzie, najprawdopodobniej, spędzić tyle samo czasu co na samo malowanie. A oto odpowiednie instrukcje krok po kroku:

  • Najlepszą metodą przygotowania powierzchni zewnętrznej do malowania jest jej oczyszczenie mechaniczne pod ciśnieniem. Jeśli nie mamy odpowiedniego sprzętu i dostatecznego doświadczenia to tę część pracy przygotowawczej najlepiej zostawić fachowcom z właściwym sprzętem i wiedzą. Jeśli natomiast oczyszczenie pod ciśnieniem nie jest możliwe wtedy pozostaje mycie powierzchni przy pomocy szczotek i/lub skrobaczek oraz roztworu z odpowiednim detergentem. Następnie powierzchnię taką należy spłukać czystą wodą i pozostawić do całkowitego wyschnięcia.

  • Po myciu ciśnieniowym należy sprawdzić i zeskrobać resztki nietrzymającej się farby lub rdzy odpowiednimi szczotkami drucianymi i/lub szpachelkami Woostera (szczególnie na drewnie).

  • Jeśli przemalowywana jest powierzchnia błyszcząca to połysk ze starej farby powinien być zmatowiony papierem ściernym lub odpowiednim preparatem chemicznym matowiącym starą farbę.

  • Wszelkie pęknięcia, dziury, odpryski, odłupania itp. powinny na tym etapie być wypełnione dobrym preparatem elastomerycznym. Ubytki w drewnie lub sztukaterii należy naprawić odpowiednimi materiałami: szpachlą, kitem lub innymi preparatami. Najważniejsze jest aby powierzchnia do malowania była gładka, wzmocniona i naprawiona.

  • Kiedy te uzupełnienia są już suche trzeba je lekko zeszlifować aby wyrównać i wygładzić powierzchnię. Nałożyć punktowo (na reperowane miejsca) odpowiedni podkład. Jeśli przygotowujemy do malowania metal to po pracach należy przeszlifować, papierem ściernym, całą powierzchnię do malowania. Im gładsza będzie powierzchnia tym lepszy efekt końcowy.

  • Należy umyć całą powierzchnię, roztworem z płynnego detergentu, aby była odkurzona, odtłuszczona i czysta. Spłukać czystą wodą i pozostawić do całkowitego wyschnięcia.

    A oto sekret „profesjonalnego” wykończenia:

    Należy użyć odpowiedniego podkładu na całej malowanej powierzchni nawet jeśli jest nowa lub poplamiona wodą albo dymem, podatna na pleśń, rdzę lub stara. Podkład naprawdę pomaga „skleić” i wyrównać powierzchnię i zabezpieczyć przed rdzą. Farbą nawierzchniową będzie się gładziej malować, będzie się ona lepiej i dłużej trzymać oraz lepiej wyglądać.

    Należy użyć taśm malarskich do oklejenia powierzchni, których nie będzie się malowało, np. wokół okien i drzwi. (Taśma pozwoli na uniknięcie przypadkowego zamalowania lub zachlapania ale nie jest odpowiednia do odcinania powierzchni. Malując więc, należy unikać „wchodzenia” na taśmę).

    Bardzo ważny jest również wybór odpowiedniego pędzla!

    Aby móc wybrać odpowiedni pędzel trzeba wiedzieć dwie rzeczy. Po pierwsze, jaką powierzchnię będziemy malować, a po drugie z jakiej farby będziemy do tego celu korzystali.

    Pędzle mają różną szerokość od najmniejszego = 1,27 cm do największego = 15,24 cm. Do każdego malowania najczęściej używa się dwóch pędzli: małego do malowania detali czyli małych lub wąskich fragmentów oraz dużego do szybkiego pokrycia dużej powierzchni. Trzeba przede wszystkim wybrać taką wielkość pędzla która będzie nam najbardziej pasowała „do ręki” i która będzie najodpowiedniejsza dla danej powierzchni.

    Należy użyć możliwie największego pędzla odpowiedniego dla danej powierzchni.

    Do małych powierzchni będą potrzebne wąskie pędzle. Na dużych powierzchniach szerokie pędzle przeniosą więcej farby, a co za tym idzie – mniej pociągnięć pędzla pokryje w krótszym czasie większą powierzchnię. Aby zminimalizować wysiłek należy użyć największego pędzla który najbardziej pasuje nam „do ręki”.

    Istnieją dwa rodzaje farby do których dobiera się odpowiedniego rodzaju pędzle. Pierwszy, to farby których rozcieńczalnikiem jest woda a na etykietce puszki jest zaznaczone, że są to farby np.: akrylowe, lateksowe, wodorozcieńczalne lub na bazie wody. Drugi, to farby których rozcieńczalnikiem jest rozpuszczalnik a na etykietce puszki jest zaznaczone, że są to farby np.: alkidowe, olejne lub na bazie rozpuszczalnika.

    Do farb wodorozcieńczalnych najlepiej nadają się pędzle syntetyczne (nylonowo-poliestrowe). Pędzle nylonowo-poliestrowe są trwałe a przez to idealne do chropowatych, nierównych powierzchni, zachowują sztywność w wilgotnych warunkach i najłatwiej się czyszczą. Najlepiej nadającymi się pędzlami są profesjonalne nylonowo-poliestrowe pędzle Wooster’a Ultra/Pro® oraz najlepszej jakości Golden Glo® ponieważ mogą być użyte zarówno do farb wodnych jak i olejnych. Szczecina pędzli pochodzi z długowłosych wieprzy chińskich.

    Jednakże, jeśli chodzi o pędzle do farb olejnych najlepszym wyborem będą pędzle z włosia naturalnego takie jak Woostera Yachtsman lub White Fong. Naturalne włosie ma unikalne właściwości, które są trudne do zastąpienia włosem syntetycznym. Włosie naturalne posiada różną długość i grubość przez co utrzymuje dużą ilość farby. Naturalne włosie posiada również najdelikatniejsze końcówki do bardzo gładkiego malowania. Dlaczego by więc nie używać pędzli z naturalnego włosia do wszystkich farb? Otóż włosie naturalne nie nadaje się do farb wodorozcieńczalnych, gdyż nasiąka wodą i robi się zwiotczałe przez co nie można nim dobrze malować. Jak również, taki pędzel z naturalnego włosia zużywa się bardzo szybko na bardzo nierównych i chropowatych powierzchniach. Dlatego też, jeśli mamy do malowania chropowatą powierzchnię i/lub farbę wodną lepiej od razu wybrać pędzel z syntetycznym włosem.

    Jak prawidłowo malować pędzlem?

  • Zamoczyć pędzel do połowy w farbie (nie samą końcówkę i nie całe włosie). Otrząsnąć pędzel delikatnie nad puszką aby uniknąć ściekania farby z pędzla.

  • Wymalować ok. 0,5 m² za każdym razem. Uważać aby farba z jednego kwadratu nachodziła delikatnie na drugi. Zaczynać malowanie od niepomalowanej części w kierunku pomalowanej, tak aby nie było widać złączeń między kwadratami.

  • Gładkie, długie pociągnięcia dają ładniejszy efekt niż krótkie, poucinane. Należy zakańczać każde pociągnięcie lekkim uniesieniem pędzla do góry w kierunku ostatniego mokrego brzegu aby uniknąć odciśniętego śladu pędzla. Należy pamiętać, że malując farbą zbyt cienko można nie pokryć dokładnie powierzchni malowanej dlatego też lepiej jest zanurzyć pędzel ponownie w farbie niż malować prawie suchym pędzlem.

    Nie należy naciskać na pędzel zbyt mocno! Farba powinna być nakładana końcówką pędzla a nie jego brzegami. Przyciskając pędzel zbyt mocno narażamy się na zostawienie śladów na malowanej powierzchni i niszczenie włosia.

    Wybór odpowiedniego wałka.

    Aby móc wybrać odpowiedni wałek podobnie, jak w przypadku pędzla będziemy musieli najpierw odpowiedzieć na dwa kluczowe pytania: jaka farba będzie użyta do tego malowania, oraz jaka powierzchnia będzie malowana. Aby wybrać odpowiedni wałek musimy również wiedzieć jaki stopień połysku będzie miała farba którą będziemy malować.

    Pierwszą kategorią będą wszystkie farby matowe, satynowe, bejce, grunty, podkłady wodne … etc.

    Drugą kategorię stanowią wszystkie inne farby: welwetowe, o połysku skorupki jajka (eggshell, satin), półbłyszczące, błyszczące, emalie, uretany, podkłady i kleje. Wszystkie te farby mają połysk lub są klejące i mogą wyciągać włoski z wałka.

    Na opakowaniach wałków firmy Wooster® jest zaznaczone do jakiego rodzaju farb się one nadają:

  • do kuchni i łazienki – gdzie raczej wybierzemy farbę półbłyszczącą lub błyszczącą (ze względu na jej trwałość i większą odporność na zmywanie) zalecany jest wałek Woostera (do wszystkich rodzajów farb) Pro/Doo-Z® lub Super Doo-Z® odporny na wypadanie włosia;

  • do sypialni i salonu – gdzie wybierzemy farbę matową zalecany jest wałek Woostera (do wszystkich rodzajów farb) Super/Fab®.

    Drugim czynnikiem, przy doborze odpowiedniego wałka, jest gładkość powierzchni jaką będziemy malować. Praktyczna zasada mówi, że im gładsza powierzchnia tym krótszy włos na wałku.

    Długość włosa:

  • od 0,32cm (1/8”) do 0,48cm (3/16”) – powierzchnie gładkie bez faktury takie jak: wygładzony gips, szlifowane drewno, płyty gipsowo-kartonowe, metal i inne;

  • od 0,95cm (3/8”) do 1,27cm (1/2”) – powierzchnie średnie z lekką fakturą, niewygładzony tynk, nieoszlifowane drewno, lamperia, płyty akustyczne i inne;

  • od 1,91cm (3/4”) do 3,81cm (1 1/2”) – powierzchnie surowe, chropowate, szorstkie takie jak: cegły, beton, sztukateria, fakturowane ściany i sufity, bloczki cementowe, blachy faliste, nieszlifowane drewno i inne.

    Profesjonalne wałki nabierają więcej farby aby można było szybciej pokryć malowaną powierzchnię. Mają grubszy włos do gładszego wykończenia (nie zostawiają bąbelków powietrza ani śladów wałka). Zrobione są materiałów lepszej jakości aby mogły dłużej służyć i są tylko trochę droższe od innych nieprofesjonalnych. Szczególnie polecane wałki Woostera to: Pro/Doo-Z® lub Super/Fab®.

    Jak malować wałkiem?

    Najprostszym sposobem nałożenia farby na wałek jest użycie do tego celu kuwety. Wałek powinien być zanurzony w farbie znajdującej się w kuwecie a jej nadmiar odciśnięty poprzez równe rozłożenie farby za pomocą „tarki” w kuwecie. Farba nie powinna ściekać z wałka lecz wałek powinien być całkowicie nasiąknięty farbą.

    Należy malować pionowo literę „W” mieszcząc ją w 1 metrze kwadratowym powierzchni. To pozwoli na nałożenie dużej części farby. Następnie należy malować tę samą powierzchnię poziomo tak aby zapełnić kwadrat. Zawsze należy malować od miejsc suchych (niemalowanych) do mokrych aby uniknąć widocznych smug.

    Wielu ludzi popełnia błąd wymalowując całą zawartość farby z wałka przez przyciskanie go mocno do powierzchni. To może spowodować sklejenie się włosa i wałek przestanie gładko malować. Zgrubienia sklejonego włosia pozostawiają smugi na ścianie. Malowanie zbyt małą ilością farby może powodować niedokładne pokrycie powierzchni. Zatem, jak tylko zaczyna brakować farby na wałku należy ją niezwłocznie uzupełnić.

    Wysokiej jakości zestawy do malowania firmy Wooster takie jak Super Doo-Z® lub Golden FloTM są gwarancją dobrego wykonania.

     

    Mycie narzędzi po skończonej pracy

     

    Instrukcje mycia i konserwacji znajdują się na opakowaniu narzędzi oraz na puszce z farbą. Kiedy są one przestrzegane pędzel lub wałek na długo pozostaną jak nowe. Narzędzia należy myć zaraz po skończonej pracy wtedy najszybciej i najlepiej się je domyje gdy są jeszcze mokre od farby. Bardzo pomocny w myciu pędzli może być również grzebień Woostera Painter’s CombTM.

    Nie należy używać tych samych pędzli i wałków zarówno do farb wodnych jak i na bazie rozcieńczalnika. Pozostałości po farbie wodnej lub olejnej zachowują się względem siebie jak klej. Używając jednego narzędzia naprzemiennie raz do farby wodnej a raz do olejnej bardzo utrudnia wymycie takiego narzędzia przez co narzędzia szybciej się niszczą. Dlatego należy używać oddzielnych pędzli i wałków w zależności od rodzaju farby.

    Detergenty z destylatami naftowymi, benzynowymi mają więcej mocy czyszczącej.

    Jeśli malowanie odbywało się farbą wodorozcieńczalną należy umyć pędzel lub wałek ciepłą wodą z detergentem. Sprawdzić które z domowych detergentów czyszczących lub piorących zawierają substancje „rozpuszczające” farbę. Użycie jakichkolwiek środków myjących (mydła lub płynu do mycia naczyń) jest lepsze niż mycie samą wodą. Po umyciu narzędzi należy je obficie spłukiwać, aż do momentu kiedy woda będzie całkowicie czysta.

    Jednakże wiele farb wodorozcieńczalnych w dzisiejszych czasach zawiera specjalne żywice, które zapewniają farbom lepszą przyczepność do powierzchni, są błyszczące lub trwalsze. Żywice te są podobne do tych używanych w farbach olejnych. Dlatego też może zaistnieć potrzeba użycia rozpuszczalnika benzynowego w celu dokładnego wymycia. Należy jednak pamiętać, aby później umyć te narzędzia w wodzie z detergentem w celu całkowitego usunięcia rozpuszczalnika.

    Jeśli malowanie odbywało się farbą olejną, alkidową, lakierem należy użyć do mycia narzędzi rozcieńczalnika, który jest polecany na etykietce puszki lub spirytusu mineralnego (benzyny lakierniczej) jeśli taka informacja nie jest podana. Myć narzędzia w czystym rozpuszczalniku do momentu aż będą czyste. Następnie wymyć je w ciepłej wodzie z detergentem aby usunąć z nich rozpuszczalnik i obficie spłukać czystą wodą. Jednakże jeśli używane były pędzle z naturalnego włosia nie należy ich myć w wodzie ponieważ woda może je zdeformować i nadać im nierówny kształt.

    Po myciu należy zakręcić wałkiem lub/i strzepnąć pędzel, aby usunąć z nich nadmiar wody, następnie resztkę wody wycisnąć w ręcznik, ściereczkę lub inny materiał. Wałki należy stawiać na ich okrągłym zakończeniu do wyschnięcia, nie należy wkładać wilgotnych do plastikowych opakowań. Pędzle najlepiej suszyć w stanie rozwieszonym i bardzo lekko wilgotne zapakować w ich oryginalne opakowanie lub zawinąć w folię aluminiową. Opakowanie przywraca właściwy kształt pędzla, zapobiega rozwichrzeniu włosia i zdeformowaniu. Czas poświęcony na właściwą pielęgnację narzędzi na pewno zwróci się przy kolejnym malowaniu.

     

    Malowanie ścian i sufitów wewnątrz pomieszczeń.

     

    Podczas malowania pomieszczenia zaczynamy od sufitu. Najpierw należy pomalować wszystkie brzegi sufitu pędzlem, wałkiem do odcinania lub padem do odcinania tak aby utworzyła się ramka szerokości ok. 13 cm. Trzeba jednak zwrócić uwagę aby część powierzchni od środka (jeszcze do pomalowania) nie została odcięta równą linią, gdyż ciężko będzie ją wyprowadzić nie zostawiając smug. Teraz można malować resztę sufitu wałkiem zaczynając od jednego rogu lub najwęższego miejsca przez całą długość i z powrotem.

    Kije teleskopowe (lub malarskie) mogą przyspieszyć i ułatwić malowanie trudno dostępnych powierzchni takich jak sufity. Ich długość może wynosić od ok. 40 cm. do ok. 4.88 m.. Niektóre kije, takie jak Wooster Quick-Lok® – kij z włókna szklanego, można łączyć ze sobą do dowolnych długości w zależności od potrzeby sytuacji. Używając kija malarskiego można malować sufity stojąc na podłodze a nie na drabinie.

    Malując ściany należy przestrzegać tych samych procedur co przy malowaniu sufitów. Należy pomalować brzegi a następnie zacząć malowanie od górnego rogu ściany wypełniając resztę powierzchni. Należy dokończyć malowanie jednej ściany przed rozpoczęciem następnej. Nie należy przerywać malowania w połowie ściany gdyż mogą powstać smugi z łączenia.

    Ściany można również malować przy pomocy kija malarskiego. Wielu profesjonalnych malarzy używa krótkie kije malarskie, trzymając kij oburącz, stosują długie i zamaszyste pociągnięcia oszczędzając tym czas i siłę.

    Malowania specjalne.

    Jeśli do pomalowania jest sufit akustyczny lub o teksturze popcornu, należy użyć wałka Woostera specjalnie przygotowanego do tego przedsięwzięcia (o podobnej nazwie Popcorn/Acoustical). Gruby gąbkowy wałek posiada bardzo wiele nacięć i w szczególnie delikatny sposób pokrywa całkowicie pory powierzchni nie niszcząc i deformując ich. Wałek ten nadaje się do każdego rodzaju farby.

    Kolejny wałek Woostera do zadań specjalnych to „Texture Maker”. Jego powierzchnię pokrywają plastikowe pętelki nadające się do pokrywania powierzchni farbami piaskowymi lub gładkimi nadającymi jednocześnie malowanej powierzchni specjalny wzór.

    Po malowaniu należy powoli, jednym płynnym ruchem ręki zerwać taśmę z ram okiennych, framug i innych powierzchni, które w ten sposób zabezpieczaliśmy. Nawilżona ściereczka owinięta wokół szpachelki może posłużyć do usunięcia zachlapań z powierzchni drewnianych oraz tych które dostały się pod taśmę maskującą.

    Trzeba się upewnić, że farba całkowicie wyschła przed wprowadzeniem mebli do pomieszczeń malowanych.

    (Tekst zaczerpnięty ze strony: www.woosterbrush.com)